Amazon

Showing posts with label poem. Show all posts
Showing posts with label poem. Show all posts

Wednesday, February 1, 2017

जेव्हा आपण प्रेम करतो

जेव्हा आपण प्रेम करतो,
तेव्हा आपल्या शर्टाला खिसा नसतो.
आपण असतो कोणी अनोखे
 जादूगार, कंडम बरगडय़ांत,
गंध उतू जाणारी फुलबाग फुलविणारे.

मग पुढे जीभ भाजते, ओठ करपतात.
तोंडात दाटून येते कडू द्वेषाची थुंकी,
पण तो थुंकत नाही जगावर.
एकदा तरी गिळून टाकतो समजुतीने.
कारण तिने शिवले असतात तिच्या
 राजाचे दोनच फाटलेले शर्ट पुन:पुन्हा
 आणि तिच्या ठिगळ लावलेल्या पदराने
 त्याने सांधले असते एक आभाळ
 - मंगेश पाडगांवकर 

Tuesday, December 29, 2015

तुला आठवतंय?

तुला आठवतंय? ते कलकलतं ऊन होतं.
ज्वारीच्या ताटव्यात तृषार्त वेदना होत्या.
वडाच्या पारंब्यांना जमिनीची ओढ
आणि तापल्या धुळीला वाऱ्याची.
अशा दुपारी तुझे पैंजण ऐकले
बांधावरच्या सावलीचा पुंजका टाकलेल्या बाभळीनं.
तुला आठवतंय?
माझ्या सायकलच्या प्यांडलची लय
अजून तुझ्या छातीत धडधडत असेल,
मला अजूनही खात्री आहे.
सर्वत्र लाहीलाही करणारी तप्तं भूमी,
आणि तुझ्या माथ्यावर पाण्याचा हंडा.
ती दुपार, ते ऊन, ती धूळ
आणि श्वास? तेही ऊष्ण.
तू गेलीस त्या वाटेवर आजही पावा घुमतो,
तू गेलीस त्या वाटेवर आजही ते ऊन तसच पसरलेलय.
तू गेलीस त्या वाटेवर आजही ते ऊन तसच पसरलेलय.
तू गेलीस तो बांध, ती बाभळ, तो मी. आम्ही सारे सारे तसेच आहोत.
तू गेलीस, चैतन्य गेलं. आता उरावे रिकामे भांडे, फक्त उपयोगापूरते.
यंदाच्या हंगामात राणाला जेंव्हा नवे कोंब फुट्तील, बाभळीला पिवळी फूलं येतील,
तेंव्हा परत येशील? येशील ना?
——– सुंबरानं चित्रपटातील कविता ——-

Wednesday, September 16, 2015

कवी ना.धों. महानोर

🌷 कवी ना.धों. महानोर यांचा जन्मदिन विशेष 🌷
**************************
संकलन-
शेख सलीम सर
फर्दापूर..
***************************
जीवन -
महानोरांचा जन्म सप्टेंबर १६, इ.स. १९४२ रोजी महाराष्ट्रातल्या वर्तमान औरंगाबाद जिल्ह्यातील पळसखेडे या गावी झाला. त्यांचे शालेय शिक्षण पळसखेडे, पिंपळगाव, शेंदुर्णी येथे झाले. त्यानंतर जळगावातील महाविद्यालयात त्यांनी प्रवेश घेतला; मात्र त्यांचे महाविद्यालयीन शिक्षण पहिल्या वर्षापर्यंतच झाले. महाविद्यालयीन शिक्षण सोडून शेती करायला ते आपल्या गावी परतले.
प्रकाशित साहित्य -
अजिंठा (कवितासंग्रह) दीर्घ
गंगा वाहू दे निर्मळ कविता
जगाला प्रेम अर्पावे कविता
त्या आठवणींचा झोका
दिवेलागणीची वेळ कविता
पळसखेडची गाणी लोकगीते
पक्षांचे लक्ष थवे
पानझड
पावसाळी कविता
यशवंतराव चव्हाण
रानातल्या कविता कविता
शरद पवार आणि मी
शेती, आत्मनाश व संजीवन
चित्रपट गीते -
एक होता विदुषक इ.स. १९९२
जैत रे जैत इ.स. १९७७
निवडुंग
राजकीय कारकीर्द -
महाराष्ट्र विधान परिषदेवर नियुक्त सभासद म्हणून महाराष्ट्र शासनाने महानोरांची शिफारस केल्यावर इ.स. १९७८ साली ते महाराष्ट्र विधान परिषदेचे सदस्य झाले.
पुरस्कार -
कुसुमाग्रज प्रतिष्ठानचा जनस्थान पुरस्कार, इ.स. २००९
साहित्य अकादमी पुरस्कार, इ.स. २००० - 'पानझड'

Monday, August 24, 2015

माझा गाव - बा. भ. बोरकर


निळ्या खाडीच्या काठाला
माझा हिरवाच गाव.
जगात मी मिरवितो
त्याचे लावुनिया नाव !

पूल ओलांडिता पुढे
रस्ता येईल तांबडा.
घरी आणील सरळ
जरी दिसला वाकडा.

माणसांच्या जागीसाठी
दाटी करितात माड.
गर्द मधेच एखादे
आंब्या फणसाचे झाड.

असो झाडी किंवा वाडी
सुने नाही वाटायचे.
नादी आपुल्याच कोणी
तेथे गात असायचे.

थोडया पायवाटा हिंडा
लालतांबडया वाकडया.
होडया उपडया झालेल्या
तशा बघाल टेकडया.

जेथे होईल माध्यान्ह
तेथे पान वाढलेले.
काळोखात कुणीतरी
ज्योत घेउन आलेले.

गोव्यतला माझा गाव
असा ओव्यांतच गावा.
तेथे जावून राहून
डोळे भरून पाहावा.

Thursday, July 16, 2015

गवतफुला

गवतफुला- इंदिरा संत

रंगरंगुल्या, सानसानुल्या,
गवतफुला रे गवतफुला;
असा कसा रे मला लागला,
सांग तुझा रे तुझा लळा.
मित्रासंगे माळावरती,
पतंग उडवित फिरताना;
तुला पाहिले गवतावरती,
झुलता झुलता हसताना.
विसरुनी गेलो, पतंग नभीचा,
विसरून गेलो मित्राला;
पाहून तुजला हरखुन गेलो,
अशा तुझ्या रे रंगकळा.
हिरवी नाजुक, रेशिम पाती,
दोन बाजुला सळसळती;
नीळ निळुली एक पाकळी,
पराग पिवळे झगमगती.
तळी पुन्हा अन गोजिरवाणी,
लाल पाकळी खुलते रे;
उन्हामध्ये हे रंग पाहता,
भानच हरपुनी गेले रे
पहाटवेळी आभाळ येते,
लहान होउनी तुझ्याहुनी;
तुला भरविते निळ्या करांनी,
दवमोत्यांची कणी कणी.
वारा घेवूनी रूप सानुले,
खेळ खेळतो झोपाळा;
रात्रही इवली होऊन म्हणते
अंगाईचे गीत तुला.
गोजिरवाणा हो रवीचा कण
छाया होते इवलीशी;
तुझ्या संगती लपून खेळते,
रमून जाते पहा कशी.
तुझी गोजिरी, शिकून भाषा,
गोष्टी तुजला सांगाव्या;
तुझे शिकावे खेळ आणखी,
जादू तुजला शिकवाव्या.
आभाळाशी हट्ट करावा
खाऊ खावा तुझ्यासवे;
तुझे घालुनी रंगीत कपडे,
फुलपाखरां फसवावे.
मलाही वाटे लहान व्हावे
तुझ्याहूनही लहान रे;
तुझ्या संगती सदा रहावे,
विसरुनी शाळा घर सार..


Thursday, June 11, 2015

आनंदलोक - कुसुमाग्रज

माझ्या आनंदलोकात
चंद्र मावळत नाही
दर्या अथांग प्रेमाचा
कधी वादळत नाही


माझ्या आनंदलोकात
केले वसंताने घर
आंब्या-आंब्याच्या फांदीला
फुटे कोकिळेचा स्वर


सात रंगांची मैफल
वाहे येथे हवेतून
येथे मरणही नाचे
मोरपिसारा होऊन.

Thursday, April 16, 2015

तरीही वसंत फुलतो

प्रत्येक जन्मणारा क्षण शेवटास ढळतो
तरीही वसंत फुलतो.......................!!

उमले फुले इथे जे, ते ते अखेर वठते
लावण्य, रंग, रूप, सारे झडून जाते
तो गंध, तो फुलोरा, अंती धुलिस मिळतो
तरीही वसंत फुलतो.......................!!

जे वाटती अतूट, जाती तुटून नाते
आधार जो धरावा, त्यालाच कीड लागे
ऋतू कोवळा अखेरी, तळत्या उन्हात जळतो
तरीही वसंत फुलतो.......................!!

तरीही फिरून बीज, रुजते पुन्हा नव्याने
तरीही फिरून श्वास, रचती सुरेल गाणे
तरीही फिरून अंत, उगमाकडेच वळतो.......
उगमाकडेच वळतो..........................!!

प्रत्येक जन्मणारा क्षण शेवटास ढळतो
तरीही वसंत फुलतो.......................!!

   --- सुधीर मोघे

Wednesday, February 25, 2015

ऋतू येतील जातील

ऋतू येतील जातील
आणि आयुष्य सरेल
फक्त संचिताचे सार
पुढे श्वासात उरेल

असे मन माझे
ओढ़ते मला की
आभाळाचा जीव
मातीशी जडावा

जसा उगवतो सूर्य
अंधार फोडून
तसा सूर्य माझा
गगनी भिरावा

असे झाड़ लाभो
माझ्या या गाण्याला
जिथुन आभाळी
गरुड़ उड़ावा

चित्रपट :- सुम्बरान

Friday, February 20, 2015

जब तक है व्हाट्सप्प

तेरे डी पी की नमकीन मस्तियाँ,
तेरे इमोटिकॉन्स की बेपरवाह गुस्ताखियाँ,
तेरे शेर किये हुए वीडिओज़ की लहराती अंगड़ाईयाँ,
नहीं भूलूंगा मै,
जब तक है व्हाट्सप्प, जब तक है व्हाट्सप्प.

तेरा ये CHAT पे  CHAT  छोडना,
तेरा ये चैटिंग से रुख मोड़ना,
तेरा ऑनलाइन फिरसे ना होना,
नहीं माफ़ करूँगा मै,
जब तक है व्हाट्सप्प, जब तक है व्हाट्सप्प.

थोडीसी ख़ुशी पे  ग्रुप में तेरे ये बेधड़क नाचने से,
हर एक लिखित संदेशो पे रुठने से,
छोटी छोटी तेरी SMILY वाली हसी से,
मोहोब्बत करूँगा मैं,
जब तक है व्हाट्सप्प, जब तक है व्हाट्सप्प.

तेरे झूठे स्टेटस से,
तेरा झूठा ग्रीन डॉट ऑनलाइन आइकॉन से,
तेरे बिना मतलब के मैसेजेस पे,
नफ़रत करूँगा मै,
जब तक है व्हाट्सप्प, जब तक है व्हाट्सप्प.

--- एक वाटाडया( प्रमोद )

Friday, February 13, 2015

बघ माझी आठवण येते का ?

बघ माझी आठवण येते का ?

फेसबुक वर लॉगीन कर
माझे प्रोफाईल ओपन कर, लाईक कर
बघ माझी आठवण येते का ?


आपला जुना अल्बम उघड
लाईक किती झाले बघ
सगळ्या कमेंट वाच
बघ माझी आठवण येते का ?

फोटो पाहता पाहता
एक व्हिडीओ दिसेल
नेट स्लो असेल बफरींग साठी तर १०जी रेचार्ज कर मग व्हिडीओ पहा
बघ माझी आठवण येते का ?

टाईमलाईन उघड
आपले मुचुअल मित्र पहा
बघ माझी आठवण येते का ?

मासेज बॉक्स उघड
माझे जुने संभाषण वाच
बघ माझी आठवण येते का?

माझ्या टाईमलाईन वर जा
ब्लोग लिंक दिसेल
ब्लोग ओपन करून जुन्या कविता वाच
बघ माझी आठवण येते का?

नको नको लगेच लॉगआउट होऊ नकोस
बटरी चार्ज कर पुन्हा ऑन लाइन ये.
बघ माझी आठवण येते का?

to be continued......................
                                                                         --------------------- एक  वाटाड्या ( प्रमोद)

Thursday, January 8, 2015

कोशिश करने वालों की कभी हार नहीं होती - हरिवंश राय बच्चन

लहरों से डर कर नौका पार नहीं होती,
कोशिश करने वालों की कभी हार नहीं होती ।



नन्हीं चींटी जब दाना लेकर चलती है,
चढ़ती दीवारों पर, सौ बार फिसलती है ।
मन का विश्वास रगों में साहस भरता है,
चढ़कर गिरना, गिरकर चढ़ना न अखरता है ।
आख़िर उसकी मेहनत बेकार नहीं होती,
कोशिश करने वालों की कभी हार नहीं होती ।



डुबकियां सिंधु में गोताखोर लगाता है,
जा जा कर खाली हाथ लौटकर आता है ।
मिलते नहीं सहज ही मोती गहरे पानी में,
बढ़ता दुगना उत्साह इसी हैरानी में ।
मुट्ठी उसकी खाली हर बार नहीं होती,
कोशिश करने वालों की कभी हार नहीं होती ।


असफलता एक चुनौती है, इसे स्वीकार करो,
क्या कमी रह गई, देखो और सुधार करो ।
जब तक न सफल हो, नींद चैन को त्यागो तुम,
संघर्ष का मैदान छोड़ कर मत भागो तुम ।
कुछ किये बिना ही जय जय कार नहीं होती,
कोशिश करने वालों की कभी हार नहीं होती ।

Sunday, September 28, 2014

रक्तामध्ये ओढ मातीची - इंदिरा संत

रक्तामध्ये ओढ मातीची
मनास मातीचे ताजेपण
मातीतून मी आले वरती
मातीचे मम अधुरे जीवन

कोसळताना वर्षा अविरत
स्नानसमाधी मध्ये डुबावे
दवांत भिजल्या प्राजक्तापरि
ओल्या शरदामधी निथळावे

हेमंताचा ओढुन शेला
हळूच ओले अंग टिपावे
वसंतातले फुलाफुलांचे
छापिल उंची पातळ ल्यावे

ग्रीष्माची नाजूक टोपली
उदवावा कचभार तिच्यावर
गर्द वीजेचा मत्त केवडा
तिरकस माळावा वेणीवर

आणिक तुझिया लाख स्मृतींचे
खेळवीत पदरात काजवे
उभे राहुनी असे अधांतरी
तुजला ध्यावे, तुजला ध्यावे

Saturday, June 21, 2014

मोहब्बतें..... संवाद

कुछ रिश्तोंकी तकदीर  सिर्फ दोस्ती  तक ही लिखी होती है ।


मुझे मुश्किलें पसंद है सर ,
और मुझे मुश्किलोंका सामना करने में बहुत मजा आता  है ।
----SRK in मोहब्बतें

दुनिया में कितनी है नफरते, फिर भी दिलों में है चाहते
जाव कह दो इस जहाँ से इस जमी से, आसमां  से
रुक न सकेगी अब ये मोहब्बतें।
----SRK in मोहब्बतें

मोहब्बत  में शर्ते नहीं होती
 ----SRK in मोहब्बतें

 मोहोब्बत  भी जिंदगी की तरह  होती है,
हर मोड़ आसान नहीं होता,
हर मोड़ पे ख़ुशी नहीं होती
पर जब हम जिंदगी का साथ नहीं छोड़ते
फिर मोहोब्बत  का साथ क्यों छोड़े
 ----SRK in मोहब्बतें

कोई प्यार करे तो तुमसे करे , तुम जैसे हो वैसे करे
कोई तुमको बदल के प्यार करे तो वो प्यार नहीं सौदा करे
और साहिबा प्यार  में सौदा नहीं होता ।

चार ओळी

ह्या जगाच्या गर्दी मधे
मी एकटा कधीच नव्हतो
गप्पा गोष्ठी तर भरपूर  व्हायच्या
पण त्यामधे मी कुठेच नव्हतो
----------------on 04-06-2014

जेंव्हा ऐनवेळी संकट येतात
तेंव्हा सर्वजण पाठ फिरवतात
संकटावर मात तर होतेच पण दुक्ख याच आहे की,
सोबत असलेले हात मात्र हरवतात
 ----------------on 04-06-2014

उपदेश घेणाऱ्यांपेक्षा देणाऱ्यांचीच संख्या वाढली
जिथे स्वतःच्याच घरी अंधार,
तिथे दुसऱ्याच्या अंगणात दिवा लावणार कसा ?
आणि ज्याला अंधाराचीच  आवड आहे त्यांच्या घरी, सूर्य जरी  आणला तरी काय उपयोग ?
----------------on 04-06-2014

अंतरी  मनापेक्षा मुखवट्यालाच
जास्त मागणी आहे.
पण ते विसरतात,
मुखवटा बनवणारा कोणी तिसराच आहे
 ----------------on 04-06-2014

Friday, March 21, 2014

अंतरंगात रंग उधळूनी

अंतरंगात रंग उधळूनी, दंग करते मनाला,
दोन डोळ्यात स्वप्न होऊनी, वेड लावी जीवाला
स्पर्श सोनेरी, गंध कस्तुरी, बंध रेशीम भासे.

बोलकी बोलकी, अन कधी शांत हि,
चांद रातीतला, रम्य एकांत हि,
हळूच हासे हि, स्वप्न भासे हि, पालवी लाजरी. 


पावलो पावली, बस तिची सावली,
मी तिच्या अंतरी, तीच माझ्यातही,
राग फसवा हा, गोड रुसवा हा, थोडीशी बावरी.

 --from Marathi movie ekulti ek

Monday, February 24, 2014

तू नसताना मी

संसाराचा किती वर्ष खेळला त्यांनी सारीपाट
तरीपण दोघांना जाता येत नाही पाठोपाठ
'' तू थांब मागं, मला जावं लागेल पुढं''
दोघेजण दामटत होते आपलं आपलं घोडं.       

देवाच्या हिशोबी दोघांचेही हिशोबच वेगळे
बेरीज, वजाबाकी, गुणाकार करून उरलेल्याला भागलं
ज्याचं गणित बरोबर त्याला अलगद उचललं
खूप विचार केला, वाटलं सारं काही संपलं.

रडलं, भाकलं, ओरडलं, आरडलं नंतर मात्र स्थिरावलं
पुढे गेलेल्याला काय वाटेल? मीच मनाला दटावलं
तेव्हा कुठे माझं मला थोडं फार उमजलं
'तू नसताना मी' आहे, त्यातच सुख मानायचं ठरवलं.


from Loksatta Feb 1st, 2013
http://www.loksatta.com/chaturang-news/i-without-you-361099/3/




Monday, February 17, 2014

आहेस तू

आहेस तू आहेस  तू
चराचरात घराघरात
जरी न दिसशी तरी तू असशी
वाऱ्या वाऱ्या मधुनी  वहात

आम्हा नाही दिसणार तू
आमच्यात कधीही न हसणार तू
तरीही दिसशीन तरीही  हसशील
ओल्या ओल्या आभाळात 

जे जे आम्ही घडवू कधी
जे जे आम्ही मिळवू कधी
तेथे  असशील दुरुनी पहात
राहशील कायम आमच्या मनात

------------मन्या ( मराठी चित्रपट )

अपुले आभाळ अपुले तारे

अपुले आभाळ अपुले तारे,
आपले आपण सारे शोधावे,
हिरव्या पानामधे लपलेले,
आपले नशीब वाचावे .

पाउले नेतील जिथे जिथे
वाटा त्या आपुल्या होती
घामाचे थेंब रुजुनी जेंव्हा
बोलावे हक्काची माती

डोळ्यात आपल्या आपण थोड़ी,
सोनेरी स्वप्ने ही पेरत जावे,
हिरव्या पानामधे लपलेले,
आपले नशीब वाचावे .

फुलांच्या  गावात लागती,
चांदण्या नजरेचे दिवे,
गोळा करावे गवतामधूनी,
फुलपाखरांचे थवे.

उडनी जाती सारी पाखरे,
कुणीतरी हसावे,
हिरव्या पानामधे लपलेले,
आपले नशीब वाचावे.

---मन्या ( मराठी चित्रपट )