जेव्हा आपण प्रेम करतो

जेव्हा आपण प्रेम करतो,
तेव्हा आपल्या शर्टाला खिसा नसतो.
आपण असतो कोणी अनोखे
 जादूगार, कंडम बरगडय़ांत,
गंध उतू जाणारी फुलबाग फुलविणारे.

मग पुढे जीभ भाजते, ओठ करपतात.
तोंडात दाटून येते कडू द्वेषाची थुंकी,
पण तो थुंकत नाही जगावर.
एकदा तरी गिळून टाकतो समजुतीने.
कारण तिने शिवले असतात तिच्या
 राजाचे दोनच फाटलेले शर्ट पुन:पुन्हा
 आणि तिच्या ठिगळ लावलेल्या पदराने
 त्याने सांधले असते एक आभाळ

 - मंगेश पाडगांवकर